Op basis van de meest basale mechanische prestatie-indicatoren bereikt de nominale treksterkte van bouten met hoge sterkte van klasse 10.9 1000 MPa, terwijl de vloeigrens wordt berekend als 900 MPa via de vloeigrensverhouding (0,9). Dit betekent dat de maximale treksterkte die de bout kan weerstaan bij blootstelling aan trekkracht bijna 90% van zijn breuksterkte bedraagt. Daarentegen is de nominale treksterkte van bouten met klasse 12.9 verhoogd tot 1200 MPa en is de vloeigrens zelfs 1080 MPa, wat een superieure treksterkte en vloeigrens aantoont. In niet alle gevallen kunnen bouten met hoge sterkte echter bouten met lage sterkte zonder onderscheid vervangen. Hier spelen meerdere overwegingen een rol:
1. Kosteneffectiviteit: Hoewel bouten met hoge sterkte superieure prestaties leveren, stijgen de productiekosten ook dienovereenkomstig. In situaties waar geen extreme sterkte-eisen nodig zijn, kan het gebruik van bouten van lage kwaliteit economischer en verstandiger zijn.
2. Bescherming van ondersteunende componenten: Tijdens het ontwerp wordt er vaak bewust een verschil in sterkte gemaakt tussen bouten en moeren om een langere levensduur en lagere onderhoudskosten tijdens demontage en vervanging te garanderen. Willekeurige vervanging kan deze balans verstoren en de schade aan accessoires zoals moeren versnellen.
3. Speciale proceseffecten: Oppervlaktebehandelingsprocessen zoals verzinken kunnen nadelige effecten hebben op bouten met een hoge sterkte, zoals waterstofbrosheid. Daarom is een zorgvuldige afweging vereist bij de keuze van alternatieve oplossingen.
4. Eisen aan materiaalsterkte: In bepaalde omgevingen met zware wisselende belastingen is de sterkte van bouten bijzonder belangrijk. Het blindelings vervangen van bouten met hoge sterkte kan in dit geval leiden tot vroegtijdige breuk vanwege onvoldoende materiaalsterkte, wat op zijn beurt de betrouwbaarheid van de algehele constructie vermindert.
5. Veiligheidsalarmmechanisme: In sommige speciale toepassingen, zoals reminrichtingen, moeten bouten onder bepaalde omstandigheden breken om het beveiligingsmechanisme te activeren. In dat geval kan elke vervanging leiden tot het falen van de veiligheidsfuncties.
Kortom, er is een aanzienlijk verschil in mechanische eigenschappen tussen bouten met hoge sterkte van klasse 10.9 en 12.9. In praktische toepassingen moet de keuze echter uitgebreid worden overwogen op basis van de specifieke behoeften van het scenario. Het blindelings nastreven van hoge intensiteit kan niet alleen onnodige kosten met zich meebrengen, maar ook veiligheidsrisico's met zich meebrengen. Het is noodzakelijk om de prestatiekenmerken en toepassingsbeperkingen van verschillende bouten volledig te begrijpen om ervoor te zorgen dat de geselecteerde bouten voldoen aan de prestatie-eisen en de veiligheid en betrouwbaarheid van de constructie garanderen.
Plaatsingstijd: 08-08-2024


